Pełnia.

Miejsce zupełnie nieromantyczne i nawet niepiękne: wylot Mostu Trzebnickiego, tuż przy stacji benzynowej, obok wysokich wieżowców. Hałas przejeżdżających samochodów i tramwajów,wybujałe dziko zarośla. 

 Ale to, co światło zachodzącego słońca potrafi zrobić, mając do dyspozycji niczym nie przysłonięty kawał nieba, jest zdumiewające!

 Gdy tak stałam zapatrzona, oparta o barierkę, ktoś z równie urzeczonych przechodniów wypowiedział słowo "pełnia". Ogarniało mnie uczucie, że cztery piąte mojego świata zostało anulowane, a w to miejsce wpłynęło urzekające piękno.

  Piękno jest z natury ekspansywne...

   

  Zauważcie fantazyjną pętelkę na szczycie młodego klonu. To dowód ekspansji powoju...

       Poziomkowa pogoda.

 Niedzielna wycieczka nad Odrę na drugi koniec Wrocławia, do miejscowości o pięknej nazwie Nowy Dom, skończyła się workiem poziomek. Niewyobrażalna ilość dojrzałych, wygrzanych słońcem, ukrytych w trawach wcale nie takich znowu małych poziomek. 

 Gdy zacznie się zbierać, trudno się zatrzymać, bo zbieranie poziomek to urokliwe, wręcz magiczne zajęcie. W drodze powrotnej poziomkowy zapach wypełnił cały samochód. Teraz robi się z nich konfitura. Będzie w zimie cudowne wspomnienie poziomkowej lipcowej łąki...

 

           

 Znaleźliście dorodną mszycę na jednym ze zdjęć?